Wie ben ik?

Ik ben Ann Muylaert. Al van in mijn kindertijd heb ik de paardenmicrobe te pakken en zijn paarden een belangrijk onderdeel van mijn leven. Ze geven me immers de rust die ik nodig heb.

Toen mijn dochter 4 jaar oud was, maakten we gebruik van paarden om haar sociale vaardigheden te stimuleren en te laten openbloeien. Terzelfdertijd was dit de gelegenheid om mijn passie aan haar door te geven. Inmiddels is zij opengebloeid en opgegroeid tot een gepassioneerde springruiter die, na een heerlijke ponytijd, op 16-jarige leeftijd de overstap naar de paarden maakte.

Mijn beroepsactiviteit situeert zich in het onderwijs. Na een carrière van 10 jaar als leerkracht in het lager onderwijs werd ik directie van een basisschool. Inmiddels heb ik meer dan 20 jaar als directie op de teller staan. Iets wat ik tot de dag van vandaag nog steeds met veel enthousiasme doe.

Een aantal jaren geleden maakte ik tijdens een teambuilding voor het eerst zelf kennis met paardencoaching. Het fascineerde me buitengewoon en liet me niet meer los. Nieuwsgierig naar meer zocht ik een opleiding die het dichtst bij mijn core business stond: kinderen en jongeren coachen. De bezorgdheid en de zorg voor hun geestelijk welzijn komen de laatste jaren, terecht, meer en meer onder de aandacht. Bovendien merk ik rondom mij hoeveel kinderen en jongeren een label opgeplakt krijgen, kampen met schoolmoeheid, faalangst of te weinig zelfvertrouwen hebben en noem maar op. Te vaak gevolgd door ellenlange wachtlijsten om geholpen te worden.

Ik dompelde mij volledig onder in paardencoaching en behaalde met succes het certificaat “Paardencoaching” en een extra specialisatie “Kinder- en jongerencoaching”. Best wel pittig, maar het was voor mij zo waardevol en gaf me zoveel voldoening.

Tevens verdiepte ik me verder door het volgen van specialisaties: zoals begeleiding bij burn-out, werken met materialen en coaching rond bepaalde thema’s.

Al deze opleidingen, ervaringen en inzichten stellen me in staat kinderen, jongeren en volwassenen te helpen om zichzelf te ontdekken. Niks is mooier dan getuige te mogen zijn van het groeiproces dat mensen doormaken.